Hytta til familien Berggård Endresen stod ferdig midtsommars i fjor. Då me kjem, står Sigfred Endresen og spar snø, for natta har vore raus med det kvite, som har gitt både tak og bilar, mjuke og avrunda former.
Fleire stader rundt i hyttefeltet kan ein både sjå og høyra det kalde svusjet av snø som blir kasta og måkt bort, denne siste søndagen i vinterferien.
– Snøfresar blir familiens julegåve til seg sjølv i år, slår Anja Berggård Endresen leande fast.
Ho stod nyleg og spadde snø i seks timar.
– Etterpå skreik kroppen etter eit glas raudvin, sier 46-åringen.
Enkelt og kjekt
Då familien omsider bestemte seg for å byggja hytte, var alle samde om at hyttelivet først og fremst skulle brukast til å gjere kjekke ting. Dei ville difor ha ei lettstelt hytte med bilveg heilt fram.
Ønsket om å bruka tida til kos og turliv er også grunnen til at ekteparet har fått bygd maksimalt stor terrasse rundt heile hytta.
Dei valde Seljestad i nye Ullensvang kommune og ikkje Sirdal fordi her er dei sikra mykje snø og ein lang sesong. Fritidsbustaden ligg dessutan berre ein kort køyretur unna Røldal skisenter.
Frå stova kan ein sjå fleire hytter i feltet, men Endresen-paret seier det ikkje er mykje innsyn frå andre hytter, sidan det er laga jordvollar mellom bygningane.
Dei har alt blitt kjende med fleire folk på feltet og ser fram til å utvikla nye vennskap i åra som kjem.
Hytta ligg høgt oppe i lia med storslegen utsikt mot Folgefonna. Her kan dei spenna på seg skia ved hyttedøra og gå rett ut i eit vidstrekt løypenett som går i alle retningar.
48 m² hytte for under én million: Ønsket et motsvar til hyttepalassene
Skiforma må inn
Bortsett frå nokre turar til Brekko i Gjesdal, har familien ennå litt igjen før dei kan visa til Klæbo-takter, men dei går på tur kvar dag, gjerne ei mil i slengen. Alle har kjøpt seg ski med integrerte fellar, og fjorårets julegåve var vinterklede.
Førebels går familien berre på langrennsski, men dei to barna, Fredrik på 14 og Anne på 16 år, har planar om å melde seg på slalåmkurs i Røldal skisenter.
Dagen før gjekk familien tur på Korlevoll skistadion i ein forrykande vind, fordi barna skulle læra å kjenna på kreftene i naturen.
– Vinden var så sterk at me nesten ikkje kunne gå oppreiste, så me blei ikkje ute lenge, men det er viktig å bli kjent med all slags vær, påpeiker Anja.
Ideelt sett skulle ho ønskt familien hadde fått seg hytte fem år før, slik at barna i tidleg alder fekk vinterlivets gleder under huden. Likevel ser det ut til at både Anne og Fredrik har omfamna vinteren heilhjarta, for dei også har lenge hatt lyst på hytte.
Korkje foreldre eller barn kan komma seg fort nok på hytta når helga kjem, og utan for stovevindauget ser me ei stor snøhole som dei to har brukt mange timar på å grave ut.
Hyttekløe
– Før eg fekk hytte sjølv, blei eg litt forundra og oppgitt over andre folk som fredagen hadde slik ein hyttekløe. Eg skjøna ikkje heilt denne iveren. Så blei eg akkurat lik sjølv. Me brukar berre tre timar til hytta. Denne tida går fort, for då sit me og pratar saman, fortel Anja.
Når dei kjem fram, er hytta alt ringt varm. Dermed er det berre å få sving på pizzadeigen og fyre opp i peisen, så er hyttehelga i gong.
Både Anne og Fredrik spelar handballkampar, så dei får ikkje brukt hytta kvar helg.
Før hytta brukte familien mykje tid på å reisa utanlands, no er heile gjengen innstilte på å feriera meir i heimlandet.
– Det handlar både om tid og økonomi, dessutan er det jo betre for klimaet også, seier Anja som er politikar for Venstre i Sola kommunestyre.
Før det sat ho fire år i fylkestinget for same parti. No er ho lærar. Sigfred arbeider i Equinor.
Tida i fylkespolitikken var veldig travel. Det var ein viktig grunn til at hyttedraumen ikkje blei oppfylt før ho gjekk ut av fylkespolitikken.
– Men eg var ofte misunneleg på dei som hadde hytte på fjellet, vedgår ho.
Ukens grønne tips: Mer miljøvennlig hytteliv i 13 punkter
Lite flystøy, mange stjerner
For familien ville opp i høgda. Å ha hytte ved sjøen freista ikkje sidan dei til kvardags bur så nær strender og hav.
Når dei kjem opp i snødynene på Seljestad, er det så dei nesten saknar flyduren. Det tek tid å venna Sola-øyrer til slik monumental stille. Og sjeldan har dei sett eit slikt gneistrande stjernedryss som Langedalen drysser over kveldane deira her oppe.
– Det er magisk, seier Anja.
Mens dei planla hytta, søkte dei råd hjå venner med hytter for å finne ut kva dei ville ha og ikkje minst kva dei ikkje ville ha.
Familien ser for seg å bruka hytta mykje gjennom alle årstider, for her er mykje natur å utforska til fots også, dessutan er alle glade i Hardanger. I fjor haust køyrte dei mykje rundt langs fjordane i området.
Først dei siste månadane har dei kunne nyta hyttelivet utan å ha for mykje å skru og montere på. Nå kjennest det godt å sleppe å ta ut med stappfull bil.
Alle møblar har dei kjøpt lokalt i Odda.
– Den lokale møbelbutikken yter fantastisk service, dei leverer møblane på døra, monterer dei og fjernar all pappen etterpå. For oss er det viktig å støtta det lokale næringslivet, difor handlar me også mat i Etne, og ikkje i Stavanger, fortel Anja.
Koppar, kar og pyntegjenstandar stammar hovudsakleg frå overflod i skuffer og skap i huset på Sola.
Passeleg stor hytte
Hytta til familien Endresen har ei grunnflate på 80 kvadratmeter og eit buareal på 120 kvadratmeter. Ho har fire soverom, men loftstova kan enkelt lagast om til to ekstra soverom, skulle familien ønska det.
Hytta har to fullverdige bad og to stover, noko Anja tykkjer er praktisk når dei har venefamiliar på besøk.
Ho tykkjer det er praktisk å ha ei hytte som er romsleg, men likevel ikkje kjempesvær. Fritidsbustaden har stor gang og god tørkeplass for sko og klede. Både gangen og stova har varmekablar i golvet.
– Då me fekk hytta, kjende eg meg litt vaksen. Ved å velje denne hytta har me også tenkt på framtidige generasjonar, og eg håpar at hytta skal bli til glede for både barn og barnebarn, forklarer Anja.
Hytta har alt på eit plan slik at Sigfred og Anja kan bruka henne til dei er gamle.
Firkløveret Endresen er svært samansveisa. Til moras store glede set ungdommen ennå pris på å vera saman med foreldra.
– Det trur eg heng saman med at me i alle år har reist så mykje saman, berre me fire, forklarer ho.
Med ryggen mot vinden i Vang: – Det har aldri vært intensjonen å skape et trenduttrykk
Ingen kan tapa
I loftstova står ein gamal amerikakoffert full av brettspel som Anja og Sigfred spelte før barna kom.
Nå er både Stigespillet og Den forsvunne Diamant pakka fram att. Familien spelar også mykje kort, då gjerne Vri åtter og Idioten. Etter å ha vore i Las Vegas ønsker barna seg no pokersjetongar.
Det einaste problemet med speling er at ingen i familien er spesielt gode taparar.
– Eg har aldri, sjølv ikkje då barna var små, lete dei vinna. Sigeren skal vera fortent, det gjeld både vaksne og barn, slår Anja fast med eit lurt smil.